วันพฤหัสบดีที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2561

ทำ Passport เชียงใหม่ 2018

เนื่องจากเดือนธันวาเราจะมีทริป แต่วันหมดอายุในพาสปอร์ตเหลือไม่พอ 6 เดือนเราก็เลยต้องไปทำใหม่ ครั้งที่แล้วที่เราทำคือคนเยอะมากกกกกกกกก จำไม่ได้แล้วว่าเพราะอะไร คือช่วงนั้นคนแห่มาทำกันเยอะมากอ่ะ เราไปตั้งแต่เช้าาา ได้คิวหลักร้อย ได้ทำตอนบ่ายสองกว่านู่น

คนเชียงใหม่ก็ไปทำพาสปอร์ตที่ศูนย์ราชการจังหวัดเชียงใหม่นะจ๊ะ เดินเข้าไปข้างในแล้วก็ไปที่ตึกสำนักงานหนังสือเดินทาง

ไปถึงประมาณเกือบ 11 โมง รอบนี้คือรวดเร็วมากคนมีประปรายนะ ไม่มากไม่น้อย

เอกสารที่เตรียม

1.บัตรปชช.
2.พาสปอร์ตเล่มเก่า (ถ้ามี)

ขั้นตอนในการทำ

1, เริ่มแรกก็กรอกใบคำร้องก่อนเลย กรอกเสร็จก็ไปยื่นให้จนท.ที่เคาน์เตอร์พร้อมบัตรปชช.

2. แล้วก็ไปวัดส่วนสูง ได้เท่าไหร่ก็ไปบอกจนท. เขาก็จะเขียนที่ใบคำร้อง และเอาคิวให้เรา

3. จากนั้นก็รอเรียกคิว

4. พอถึงคิวเราเข้าไปนั่งแล้วจนท.ก็จะให้เราวางนิ้วสี่นิ้วบนเครื่องแสกนทีละข้าง จากนั้นก็วางนิ้วโป้งซ้ายขวาพร้อมกัน

5. เสร็จแล้วก็ถ่ายรูปเลย ถ้ามีพาสปอร์ตเล่มเก่า จนท.จะขอเอาไปยกเลิก

6. ไปยื่นเอกสารเพื่อจ่ายเงิน

ค่าเล่ม+ค่าส่ง 1,000 บาท ถ้าเอาปกใสด้วยก็เพิ่มอีก 25 บาท





































ค่าส่ง EMS อีก 40 บาท เลขแทร็คสามารถกรอกรอในแอพ track&trace ได้เลย ถ้าส่งแล้วเดี๋ยวมันจะเด้งขึ้นมาให้เราเห็นเอง

ส่วนถ้าใครต้องการเลขพาสปอร์ตก่อนก็จะมีให้อยู่ในใบเสร็จเช่นกัน





































ทั้งหมดนี้รวดเร็วมากใช้เวลาแล้วไม่ถึง 15 นาทีเลย

วันศุกร์ที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2561

Trip to Korea 2016 [ Day - 5 ]

Day - 5
05 / 10 / 2016

วันนี้ก็เหมือนเดิมเลย พี่ยุนขึ้นแสดงตอนบ่าย ถ้าใครจำได้วันนี้เป็นวันที่พายุ chaba อะไรนั่นเข้าเกาหลี ตื่นมาประมาณแปดโมง มาเช็คทวิต เห็นแฟนๆ ที่ไปรอที่งานแล้วบอกว่าลมแรงมาก ฝนตกหนักด้วย เราเปิดหน้าต่างห้องออกไปฝนก็ตก ดูจากแอพแล้วฝนจะหยุดประมาณเที่ยงๆ เลยคิดกันว่างั้นเที่ยงค่อยออกไปละกัน

เช็คทวิตไปสักพักเค้าก็บอกว่างานช่วงเช้ายกเลิกหมดเลย เพราะฝนกับลมหนักมาก เราก็นอนเล่นกันต่อ เที่ยงๆ เกือบบ่ายโมงออกไปรอรถเมล์กันเหมือนเดิม ไปถึงงานประมาณบ่ายสองนิดๆ เดินเข้าไปหาที่นั่ง 




























วันนี้พี่ยุนร้อง Mirotic, Dream และ Something 








































วันนี้งานเลิกตามกำหนดเหมือนเดิม ได้กลับโรงแรมเร็ว แล้วก็จบ Day - 5 เลย 55555

Trip to Korea 2016 [ Day - 4 ]

Day - 4
04 / 10 / 2016

ตามตารางเวลาแล้ววันนี้พี่ยุนจะขึ้นแค่ช่วงบ่ายช่วงเดียว เราก็เลยออกจากที่พักสายๆ หน่อย มาถึงงานประมาณ 11 โมงกว่าแล้ว มาต่อแถวเพื่อจะรอเข้าไปนั่งแสตนช่วงบ่าย วันนี้ร้อนสุดๆ แดดแรงมาก

ยืนรอไปสักพัก เอ๊ะะ เพลงนี้มันเพลงพี่ยุนนี่นา ก็เลยขอไปแว๊บดูพี่ยุนหน่อยแล้วกัน วันนี้แดดแรง พี่ใส่แว่นกันแดดด้วย หล่อมาก ><







































ประมาณบ่ายโมงเค้าก็เปิดให้เข้าไปนั่งข้างในได้ ร้อนนนนนนนมากก อากาศผิดกับเมื่อวานสุดๆ ร้อนจริงๆ หลบไปทางไหนก็เจอแต่แดด




























สามโมงกว่าๆ พี่ยุนก็ขึ้นมาแสดง เราจำไม่ได้ว่าพี่ยุนร้องเพลงอะไรบ้างแฮะ แต่น่าจะมีเพลง Dream กับอะไรอีกเพลงอันนี้จำไม่ได้จริงๆ ไม่มีสติเลย 55555











































วันนี้เป็นวันแรกเลยมั้งที่งานเลิกตามกำหนด ประมาณ 4 โมงครึ่งคือได้กลับแทจอนแล้ว ฟ้ายังสว่างอยู่เลย ไม่ชินมาก 5555 จบ Day - 4 ตรงนี้เลยแล้วกัน

Trip to Korea 2016 [ Day - 3 ]

Day - 3
03 / 10 / 2016

คราววนี้เรามาเช้าเลย ตื่นตี 5 ลงมารอรถเมล์คันแรกออกตอน 6:50 น. ไปถึงงานประมาณ 7 โมงนิดๆ แล้วฝนก็ตกปรอยๆ ลงมาจนได้ พอเดินไปถึงงานฝนก็ตกหนักเลยจ้า ดีนะที่ซื้อเสื้อกันฝนติดมาด้วย แล้วก็เจอคนไทย 2 คนก็ถามเค้าว่าเราจะเอาคิวได้จากที่ไหน เค้าก็พาไปในเต้นท์ที่อยู่หลังเวที ซึ่งมีคนญี่ปุ่นเพียบ คือเราว่าเรามาเช้าแล้วนะ สู้คนญี่ปุ่นไม่ได้เลยจริงๆ





































ได้คิวมาแล้ว เราได้คิวที่ 186 





































นั่งๆ ไปได้สักพักประมาณแปดโมงครึ่งทหารก็เริ่มมากันแล้ว ซึ่งเราจะรออยู่ข้างในนี้ไม่ได้แล้วเพราะเป็นที่สำหรับนักแสดง เราก็เลยออกไปตั้งแถวกันโดยใช้คิวที่แขนเรานี่แหละเป็นลำดับในการจัดแถว ฝนเดี๋ยวก็หนักเดี๋ยวก็เบา































ยืนรอไปจนถึงเก้าโมงครึ่งถึงได้เข้าไปนั่งบนแสตน




























นั่งตรงนี้วิวดี๊ดี เห็นพี่ยุนหลังเวทีบ่อยๆ 5555







































วันนี้พี่ยุนร้องเพลง Mirotic และ Dream









































ช่วงบ่ายเนื่องจากประชาชนล้นหลาม เราไม่สามารถเข้าไปนั่งหรือยืนดูข้างในได้เลย เราเลยออกมายืนดูจอข้างนอกแทน แล้ววันนี้พี่ยุนมีไปแสดงอีกเวทีนึงด้วย เราหาทางไปโดยรถเมล์ได้นะ แต่ไม่รู้ว่ามันจะไปถึงอีกเวทีนึงรึเปล่าเนี่ยแหละ ก็เลยตกลงกันว่าไว้รองานตรงนี้เลิกแล้วค่อยตามเค้าไปละกัน 55555

พอโชว์พี่ยุนจบปุ๊บ โอ้โห ฝูงชนรีบวิ่งกันออกมาเต็มเลย เราก็เอาวะ วิ่งตามเขา ยังไงเขาก็ตรงไปอีกเวทีนึงแน่นอน 5555 เราก็วิ่งตามเขาไปต่อแถวขึ้นชัทเทิลบัสกัน เราก็ไปต่อกะเค้านั่นแหละ 

พอไปถึงก็เจอคนส่วนนึงมารออยู่ก่อนแล้ว แล้วก็มีคิวอีกแล้วจ้า เราก็เกาะกลุ่มเค้าไปนั่นแหละ เค้าบอกให้เรามาตั้งแถวอีกแถว สักประมาณ 4 โมงเค้าก็ให้เดินเรียงแถวเข้าไปเลือกที่นั่งด้านในทีละแถวๆ รอบนี้เป็นระเบียบมาก ที่นั่งก็โอเคเลย อากาศเริ่มเย็นลงๆ เรื่อยๆ





































เวลาประมาณ 6 โมงกว่า เค้าก็ขึ้นป้ายว่างานจะเริ่มตอนทุ่มนึง





































งานนี้จะเป็นการประกวดเต้น เท่าที่ฟังๆ ดูเพลงบังคับน่าจะเป็นเพลง 내가 지키는 조국 และอีกเพลงนึงน่าจะเป็นเพลงอะไรก็ได้นะ ซึ่งเราฟังเพลงนี้จนเอียนอ่ะ สิบกว่ารอบได้ 55555 ละคือพี่ยุนอยู่โชว์สุดท้ายเลย หนาวก็หนาว แล้วก็มีเกิร์ลกรุ๊ปวง PPL อะไรก็ไม่รู้ขึ้นมาอีก คือรอจนมีคนเกาหลีบางส่วนเริ่มทวิตด่าละ 

คือตอนแรกเราหาวิธีกลับจากที่นี่ไปโรงแรมคือจะไปรถเมล์เหมือนเดิม เพราะป้ายกับเวทีมันใกล้กัน แล้วรถเมล์ถ้าจำไม่ผิดคือหมดเกือบๆ 3 ทุ่มนี่แหละ แล้ว 2 ทุ่มพี่ยุนก็ยังไม่ขึ้นเลยยยย อีกวิธีนึงคือ KTX รอบสุดท้ายคือ 21:42 น. เราก็เอาวะ ตัวเลือกสุดท้ายของเราละ 

รอจนเกือบ 3 ทุ่มพี่ยุนก็ขึ้นมา น้ำตาจะไหล ร้อง 2 เพลง Mirotic กับ Dream 








































พอพี่ยุนลงเวทีปุ๊บ รีบเลยค่ะ รีบวิ่งไปสถานีคเยรยงเลย คือวิ่งไปในใจก็คิดว่าไม่ทันแน่อ่ะ หรือไม่ก็ต้องฉิวเฉียดสุดๆ ระยะทางก็ไม่ใกล้ไม่ไกลนะ แต่ก็ไกล 55555555 วิ่งจนหอบ รีบซื้อตั๋วแล้วรีบมารอ KTX เลย ทันอย่างฉิวเฉียด ดีที่รถไฟดีเลย์ด้วยอ่ะไม่งั้นไม่ทันแน่ๆ

รอบนี้ได้ตั๋วยืนมา ก็ไม่เป็นไรแป๊บเดียวเอง วันนี้วิ่งหลายรอบละเกิน เหนื่อยมากกก





































จบ Day - 3

Trip to Korea 2016 [ Day - 2 ]

Day - 2
02 / 10 / 2016

ตื่น 6 โมงเช้าเพื่อจะไปหาพี่ยุนที่คเยรยง จากที่เราศึกษาวิธีไปมีด้วยกัน 3 วิธีคือ 1. รถส่วนตัว (อันนี้ตัดออกเลย) 2. รถเมล์ สาย 202, 48 และ 46 และ 3. รถไฟ แล้วไปต่อชัทเทิลบัสฟรีของงาน

ตอนแรกสองจิตสองใจระหว่างรถไฟกับรถเมล์จากที่ปรึกษากันแล้วสรุปมาคือรถเมล์ 

เราเลือกไปสาย 48 เพราะสายนี้จะจอดที่ป้ายยูซองอนชอนที่อยู่ใกล้ๆ กับที่พักเรา 

เดินมาถึงป้ายรถเมล์ จะมีป้ายบอกทุกสายที่จอดที่ป้ายนี้เลยว่าอีกกี่นาทีจะถึงแล้วตอนนี้อยู่ที่ไหนเพื่อไม่ให้เรารอเก้อ รอแบบไม่มีจุดหมาย 5555

สาย 48 รออีก 6 นาที ก็ยืนรอกันไป




























พอรถมาปุ๊บก็ขึ้นที่ประตูหน้า ใช้บัตร T-Money จ่ายเงิน อยู่บนรถก็ไม่ต้องกลัวหลง มีป้ายและเสียงประกาศบอกตลอด บอกทั้งว่าตอนนี้เราอยู่ที่ป้ายอะไรและป้ายหน้าเป็นป้ายอะไร ถ้าจะลงก็รอเค้าประกาศว่าสถานีนี้คืออะไร ถ้าใช่ที่เราจะลงก็กดกริ่งเลย พอถึงป้ายเค้าก็จะจอดเอง เวลาลงก็ลงทางประตูหลัง ถ้าเราจะขึ้นรถเมล์อีกต่อ หรือรถไฟใต้ดินอีกต่อโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายเพิ่ม (ภายใน 30 นาทีหลังจากลงรถ ) ก็ใช้บัตรแตะไปที่เครื่อง(ที่อยู่ประตูหลัง)ได้เลย แต่ถ้าไม่ได้จะต่ออะไรไปไหนอีกก็ไม่ต้องแตะบัตรก็ได้

วิวทางไปคเยรยง ไม่มีอะไรเลย ส่วนใหญ่จะเป็นป่าและภูเขา สู่ความเวิ้งว้างอันไกลโพ้นจริงๆ 5555
























































ตามที่เราดูจาก naver map บอกว่าใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงกับอีก 5 นาที แต่เอาเข้าจริงแล้ว คนไม่เยอะ แล้วคนก็ไม่ขึ้น-ลงทุกป้าย ก็ย่นระยะเวลาได้พอประมาณเลย

ใช้เวลาไม่นานก็มาถึงงานแล้ววว




























เห็นเขาแจกแผ่นพับเลยไปหยิบมา ด้านในมีพี่ยุนด้วย ><





































สถานที่จัดงานก็โล่งๆ กว้างๆ ใหญ่ๆ





























พอไปถึงงงเป็นไก่ตาแตกเลย แถวยาวมากกกก เห็นที่ข้อมือแต่ละคนเค้ามีเขียนคิวกันด้วย คือสรุปเราจะนกตั้งแต่วันแรกเลยหรอไง ตอนนั้นแอบถอดใจไปแล้วนะว่าคงจะไม่ได้เห็นพี่ยุนแล้ว เพราะตอนนั้นก็มีกำหนดการออกมาอีกอย่างด้วยว่าวันที่ 2-3 ถ้าฝนตกก็จะไปจัดในฮอลล์แทน ซึ่งฮอลล์รับคนได้ประมาณ 500 กว่าคน แต่คิวตอนนั้น 800 กว่าแล้ว 

เราก็เลยยังไงก็ไปต่อแถวเขาก่อนละกัน ละยังไงค่อยว่ากันอีกที ก็ยืนต่อแถวกันซักพักชินดง(SJ) ก็เดินผ่านมาจ้า ไม่ทันได้ตั้งตัวเลย คือใกล้มากกก เดินมาตรงที่เรายืนอยู่กันพอดี พี่แกเดินตัดแถวผ่านหน้าเราไปแล้วก็เข้าไปในเต้นท์ 

สักพักเขาก็เริ่มเปิดงาน เริ่มการแสดงเราก็สรุปกันแล้วว่าคงนกชัวร์ แต่คือเราก็ยังไม่รู้จะไปเที่ยวไหนกันดี เพราะไม่ได้เขียนแผน B ไว้เลย ก็ยืนต่อแถวไปเรื่อยๆ ละกัน จนสักพักคนก็เริ่มวิ่งไปข้างหน้า เราก็เกาะแขนกันวิ่งเลย สรุปว่าเค้าเปิดให้เข้าได้ ตอนแรกที่ปิดไม่ให้เข้าเพราะเค้าต้องใช้พื้นที่ด้านล่างในการแสดง บนแสตนก็จะเป็นพ่อแม่ญาติพี่น้องของทหารที่มาชมลูกหลานตัวเองแสดงกัน 

คือตอนที่เขาเปิดรั้วให้เข้าไป แล้วทางแคบมาก รู้ซึ้งเลยว่าเหยียบกันตายมันเป็นยังไง เบียดกันจนม้ามกับปอดจะแตกจริงๆ 55555 แล้วคนข้างหน้าเราก็ล้มอีก เราก็พยายามเกร็งเท้า เกร็งตัวไม่ให้คนข้างหลังดันมา ให้คนหน้าเราลุกให้ได้ พอได้เข้าไปข้างในนี่น้ำตาจะไหลเลย เราจะได้ดูแล้วววว

เท่าที่มองๆ ดู ลีซึงกิเป็นพิธีกรอยู่





































สักพักพี่ทหารก็บอกให้เรานั่งลงกัน แป๊บบบบเดียวพี่ยุนก็ขึ้นมาบนเวทีเลย น้ำตาจะไหลมากกก







































พี่ยุนร้อง 2 เพลง I believe กับ HUG rock Ver. ร้องเสร็จพี่ก็ลงเวทีไป จบการแสดงช่วงเช้า ยังเหลือช่วงบ่ายอีก ส่วนใหญ่การแสดงก็เหมือนกับช่วงเช้า แล้วช่วงบ่ายเหมือนว่าคนที่มีคิวที่เขียนที่แขน คือคิวที่ได้ขึ้นรถชัทเทิลบัสไปที่ฮอลล์ เราก็เลยบอกกันว่าพรุ่งนี้เอาใหม่ละกัน จะมาให้เช้ากว่าเดิม แค่ได้เห็นพี่ยุนแค่นี้ก็โอเคมากแล้ว เลยเดินออกจากงานไป เดินจนจะถึงหน้างานแล้วเลยแวะซื้อน้ำแล้วนั่งพักสักหน่อย ตามๆ ทวิตไปเรื่อยๆ เห็นเค้าบอกว่ายกเลิกงานในฮอลล์แล้ว จะมาแสดงที่เดิม เราก็เอ้าาา รีบวิ่งกลับไปที่เดิมเลย และแน่นอน ที่นั่งไม่มีแล้วจ้า 5555 เลยยืนเกาะรั้วเอาละกัน ยืนจนปวดหลังอ่ะ มากกว่า 2 ชั่วโมงเห็นจะได้

แล้ววันนี้ศิลปินที่มารับเชิญคือ Red velvet ด้วย คนเลยเยอะเป็นพิเศษ เรานี่ไม่มีที่จะยืนดูเลย ยิ่งตัวเตี้ยๆด้วย คนบังเพียบ 555

จบโชว์ของพี่ๆทหารคนอื่นๆ แล้วก็เป็นของเอสเจต่อ (ชินดง อึนฮยอก ซองมิน)

จากนั้นพี่ยุนก็ขึ้นมาร้อง Mirotic ได้สักแป๊บเดียวแล้วทุกอย่างก็ดับพรึ่บ! ซักพักก็เปลี่ยนเป็นเพลง Keep your head down แล้วก็กลับมาร้องเพลง Mirotic อีกครั้ง เป็นอันจบงานวันนี้







































พอพี่ยุนไปหลังเวทีแล้วเราก็เดินไปหน้างานเพื่อจะไปรอรถเมล์สาย 48 กลับโรงแรมกัน แล้วแน่นอนว่า คนเยอะมากกกก แถวรอขึ้นรถเมล์ยาวมากกกก รถคันแรกมาแล้ว แต่ก็มาไม่ถึงเรา 55555 ต้องรอรถอีกคัน ตามเวลาที่ดูในแอพเขียนไว้ว่า 45 นาทีมาคัน แล้วตอนนั้นรถก็ติดมากเลยกว่าจะกระดึ๊บๆ ได้แต่ละคันนี่บั่บบ โอ่ยยยย

รอประมาณชั่วโมงกว่าๆ ในที่สุดก็ได้ขึ้นรถกลับโรงแรมจ้า แล้วก็จบ Day - 2