Trip to Japan 2018 [ Day - 2 ]

Day - 2

10 / 06 / 2018

TOHOSHINKI Live tour concert 'Begin Again' Special Edition in NISSAN STADIUM

คอนเสิร์ตนี้มี 3 วัน 8 9 10 เราเลือกมาดูวันสุดท้าย จากการดูฟีดแบคของ official goods สองวันที่ผ่านมา ของที่เราอยากได้หมดไวมากกก หมดก่อนชิ้นแรกด้วย แถมหมดไม่กี่นาทีหลังเปิดให้ซื้ออีก แผนเดิมคือเราจะตื่นกันตี 5 แต่คิดว่าไม่น่าทัน เลยเป็นตี3:30 แทน

กว่าจะทำอะไรเสร็จก็ตี4 กว่า เราจองโรงแรมที่นี่แค่คืนเดียว ลงไปเช็คเอ้าท์ แล้วฝากกระเป๋าไว้ พยากรณ์อากาศบอกว่าฝนจะตกทั้งวัน เลยหยิบเอาร่มกับเสื้อกันฝนมาติดตัวไว้

มาอยู่หน้าโรงแรมตอนตี4:30

ซื้อของกินที่เซเว่นแล้วเดินไป Nissan Stadium ประมาณ 1 กิโล

อากาศดีมากกก เย็นสบายลมพัดตลอดเวลาจนเริ่มหนาว ถนนโล่งมาก คงไม่มีใครบ้ามาเดินตอนตีสี่กว่าแบบนี้ละมั้ง 55555

เห็นนิสสันแล้ววววว 

ไม่ได้ไปแลนมาร์ค ขอถ่ายกับฝาท่อหน่อยเดี๋ยวเขาจะหาว่ามาไม่ถึงโยโกฮาม่า

ประมาณเกือบตีห้าถึง Nissan Stadium อากาศดีมาก ลมเย็น ลมแรงด้วย เย็นจนหนาว ไม่ได้เอาเสื้อแขนยาวมาอีก

น้ำตาจะไหล ได้มาเหยียบนิสสันสเตเดี้ยมแล้ววว

คือเราว่าเรามาเร็วแล้วนะ นี่ตี5 นะเนี่ย คนญี่ปุ่นยังมาเร็วกว่าเราอีก นั่งรอวนไป รั้วเปิด 11 โมงจ้ะ รอไปเลย 6 ชั่วโมงกับลมโกรกและเริ่มรู้สึกหนาวจนอยากจะได้เสื้อแขนยาวแล้ว ดูทุกคนใส่เสื้อแขนยาวกันทั้งนั้นอ่ะ อินี่มาใส่แขนสั้นจ้า 55555 คือถ้าไม่มีลมมันจะโอเคมากเลย แล้วฝนตกปรอยๆอีก

เราลืมคิดมาไงว่ามันจะต้องเย็นๆ หนาวๆ แน่ คิดแต่ว่าเออฝนตกต้องอย่าลืมร่ม เสื้อแขนยาวทิ้งไว้ในกระเป๋าใหญ่ที่โตเกียวหมดเลย

อุณหภูมิ ณ ขณะนั้น

พอฝนตกก็ได้เสื้อกันฝนบรรเทาความหนาวนี่แหละ ช่วยมาได้นิดนึงดีกว่าไม่มีอะไรเลย นั่งรอเวลาไปเรื่อยๆ จนใกล้จะ 11 โมง สต๊าฟให้ลุกขึ้นจัดแถว ตอนนั้นฝนเริ่มตกหนักอีก พอ 11 โมงให้เดินเรียงแถวหน้ากระดาน 5 แถว เดินเข้าไป ซื้อของตามบูธต่างๆ ที่จัดไว้ให้

ได้เวลาละลายทรัพย์จ้าา

ซื้อเสร็จแล้วมาจัดของก่อนหอบมาเต็มมือ

ของที่เราอยากได้ก็หมดเป็นอย่างแรกแบบที่เราคิดไว้จริงๆ คือหลังเราออกมาได้แป๊บเดียวขึ้นป้าย Sold out เลย โชคดีจริงที่ซื้อทันทุกอย่าง แกะแจ็คเก็ตใส่เลยจ้าหนาวมาก ฝนตกเริ่มหนักแล้วและเราก็เปียกท่อนล่างไปครึ่งท่อน

หล่อจัง >< 

แล้วฝนก็ตกไม่หยุดอีกเลย คือเปียกหมด รองเท้าเปียกชุ่มฉ่ำทั้งวัน จากนั้นก็กลับโรงแรมเอาของไปไว้

เอาของไปไว้เสร็จเดินจากโรงแรมกลับมานิสสัน พอดีถึงเวลาเปิดประตูเข้าไปข้างในพอดี

สามโมงครึ่งก็ได้เข้ามาข้างในแล้ว เราได้ชั้นสอง โอเคเลย คอนนี้เวทีทั่วถึงทุกโซน

ก่อนจะเข้ามาปากประตูมีสต๊าฟแจกนาฬิกาไฟที่ควบคุมโดยสต๊าฟ

จริงๆ เกิดอีเว้นท์นิดหน่อยด้วย คือก่อนที่จะเข้ามาข้างในเนี่ย เราได้ฝากของไว้ที่เพื่อนหมดเลย เอามาแค่กระเป๋าถืออย่างเดียว ในนั้นก็มีพาสปอร์ต มือถือ พาวเวอร์แบงค์ ไปหาที่นั่ง นั่งถ่ายรูปเล่นไป พอดีคนข้างๆ ยกแท่งไฟขึ้นมาถ่ายก็นึกได้ว่า เห้ยยยยยยยยยย แท่งไฟชั้นนนนนน เอาฝากไว้ที่เพื่อนหมดเลยจ้า เวรกรรมละ ตอนแรกก็คิดว่าหนึ่งหรือจะช่างมันดีดูแบบไม่มีแท่งไฟมันนี่แหละ สองถ้าไม่มีแท่งไฟมันจะไปสนุกอะไรฟะ

ก็เลยตัดสินใจเดินออกไปพร้อมกับโทรหาเพื่อนไปด้วย บอกให้ไปเจอกันที่จุดที่เราแยกเมื่อกี้(ที่สแกนบัตรเข้าด้านใน) ไปถึงปากทางที่จะมีสต๊าฟสแกนบัตรกับแจกนาฬิกาไฟ นี่เลยภาษาอังกฤษรัวไปเลยเพราะเขาไม่ให้ออก จู่ๆ มันก็ได้ขึ้นมาเองซะงั้น 5555555555 พูดไปประมาณว่าชั้นลืมแท่งไฟไว้ที่เพื่อนคนนั้นอ่ะ(ชี้ไปที่เพื่อน) ชั้นจะไปหาเพื่อนชั้น ตอนนั้นเรารนมากอ่ะ สต๊าฟเลยบอกใจเย็นๆๆ 555555 แล้วเขาก็เอาแท่งไฟทีเพื่อนมาให้เรา

ตอนนั้นฝนตกด้วย เราไม่ได้ใส่เสื้อกันฝนเพราะถอดไว้ตรงที่นั่ง ลืมไปเลยว่ายังไม่ได้เก็บมือถือ คือระหว่างยืนรอเพื่อนมือถือเราก็เปียกฝนไปโดยที่เราไม่รู้ตัวอ่ะ มารู้ตัวอีกทีคือตอนที่แท่งไฟมาอยู่ในมือแล้ว มีสติแล้ว รีบเช็ดใหญ่เลยกลัวจะพังมากถ้าพังนี่คือซัมซุงฮีโร่เลยข่ะะ 555555

อุณหภูมิ ณ ขณะนั้น ฝนตกไม่หยุด แถมเปียกไปครึ่งตัว เราต้องสู้!!

นั่งรอคอนเริ่มตอนทุ่มนึง นั่งเล่นมือถือไปเรื่อยๆ ทำไมต้องรีบเข้ามาก็ไม่รู้เนอะ 55555 ด้วยความที่กลัวอ่านภาษาญี่ปุ่นไม่ออก ไม่กล้าเข้ามาแบบฉิวเฉียด

จะห้าโมงแล้วคนยังทยอยเข้ามากันเรื่อยๆ ไม่ขาดสาย

ทุ่มนึงคอนก็เริ่มท่ามกลางสายฝนเลย เปียกกันทั้งแฟนคลับทั้งศิลปิน 55555 

RED OCEAN!!!

เป็นครั้งแรกเลยที่ได้มาดูคอนโทโฮชินกิ ประทับใจมาก TT สนุกมากจริงๆ คือถ้าจะดูโทโฮชินกิก็ต้องญี่ปุ่นเท่านั้นจริงๆ ถ้าดูที่เกาหลี หรือที่ไทย ก็เป็นดงบังชินกิอ่ะ โทโฮยังไงมันก็ต้องที่ญี่ปุ่นเท่านั้น

ยุนโฮ ชางมินคือสุดยอดจริงๆ เอาคนดูเจ็ดหมื่นกว่าคนอยู่อ่ะ ทุกคนสนุกหัวเราะกันหมด ถึงเราจะฟังญี่ปุ่นไม่รู้เรื่องแต่ก็ยังรู้สึกสนุกไปด้วยเลย ออกจากคอนมาน้ำตาแตกร้องไห้กับเพื่อนเลย 55555

ไม่รู้จะพูดคำไหนดีคือมันไกลเกินฝันเรามาก ไม่คิดเลยว่าจะได้มาอยู่ตรงนี้ คือสำหรับเราอ่ะ ญี่ปุ่นมันเป็นอะไรที่เกินเอื้อมมาก ไม่คิดเลยว่าจะได้มาเพราะแรกๆ เรากลัว เราไม่รู้ภาษาญี่ปุ่นเลย ภาษาอังกฤษก็สื่อสารได้งูๆ ปลาๆ ถ้าให้ไปเกาหลีมันยังง่ายสำหรับเรามาก อย่างน้อยเราก็อ่านออก แปลได้บ้าง สื่อสารได้บ้าง

นิสสันยามค่ำคืน บ๊ายบาย ขอให้เราได้มีโอกาสมาอีกนะ

สามทุ่มกว่าคอนเลิก คราวนี้ล่ะฝูงประชาชนทั้งหลายในคอนกว่าเจ็ดหมื่นคนมีจุดมุ่งหมายหลักคือสถานีรถไฟ แม่เจ้า กว่าจะหลุดจากนิสสันใช้เวลาเกือบ20นาทีได้ 

เดินตามฝูงชนไปอย่าเรียกว่าเดินเรียกว่าไหลดีกว่า 55555 เราแวะไปเอากระเป๋าและของทั้งหมดที่ฝากไว้ที่โรงแรมแล้วไปสถานีShinyokohama ตามฝูงชนไปอีก คือจากโรงแรมไปสถานีใกล้กันมากนะ แต่รู้สึกใช้เวลาเยอะมาก คนแบบล้นสถานีส่วนใหญ่จะไปขึ้น JR กันเราเลี่ยงไปชินคันเซ็นเข้าโตเกียว คนไม่เยอะเลย

เข้าไปซื้อตั๋วชินคันเซ็นไปลงที่สถานี Shinagawa มีความรู้สึกว่าสถานีโตเกียวมันใหญ่และดูวุ่นวายมาก จากขามาคือไม่รู้เรื่องเลย

ถึงสถานีShinagawa แล้วต่อไปลงที่สถานี Tawaramachi

ถึงโรงแรมห้าทุ่มกว่าเอาของไปไว้ละลงไปหาอะไรกิน จากที่เดินๆ มาเห็นมีร้าน Matsuya ที่เปิด 24 ชั่วโมง เข้าไปในร้านมีตู้ให้กด สรุปเอาข้าวหน้าเนื้อดูน่าอร่อยดี มีให้เลือกหลายขนาด mini / M / L เราเอามินิพอเดี๋ยวกินไม่หมด รอไม่นานข้าวก็มาเสิร์ฟ นี่ขนาดมินิยังรู้สึกว่าใหญ่เลยนะเนี่ย รอบนี้กินหมด อร่อยมากจริงๆ     

 

ผลของการซื้อของเยอะหิ้วมาจนห้อเลือดเลย

กินเสร็จไปเดินดูของที่ดองกี้มานิดๆหน่อยๆ ล้าจนต้องหาแผ่นแปะแก้ปวดมาใช้ละ

จบ Day-2 เปียกตั้งแต่เช้าจนดึก แต่ก็มีความสุข >< ได้เวลาอาบน้ำ นอน พรุ่งนี้โปรแกรมเที่ยวรอเราอยู่

===================================